دارندار

با می لرزد دلم ، دستم

باز گویی که در جهان دیگری هستم

های ، نخراشی به غفلت گونه ام را تیغ

های ، نپریشی صفای زلم را دست

و ابرویم را نریزی دل

ای نخورده مست

لحظه ی دیدار نزدیک است